I'm not good in writing stories #brazilianmentality #tomorrowisanotherday

Nog 6 weken te gaan! De tijd vliegt voorbij! “Time flies when you are having fun” zeggen we dan.

Ik heb al 2 maanden niets meer geschreven #schande#I’msorry. Ik denk dat een blog niets voor mij is. But I promise you guys that when I’m back in Belgium, I’ll tell as many stories as you want #livepersconferentieformyfriendsandfamilies. :D

“Being quiet doesn't mean doing nothing”, nee nee hoorà mijn bankrekening is het bewijs #blut. Brazilië is zoveel meer dan Rio! Samen met andere vrijwilligers heb ik Brazilië in de mate van het mogelijke verkend #moneydoesn’tgrowonmyback.

Wat heb ik gedaan? (een kleine samenvatting):

• Ik ben naar het noorden van Brazilië geweest: We hebben Fortaleza één dagje bezocht. Het was leuk en gezellig, maar blijkbaar is dit een gevaarlijke buurt :D ehh what the h*ll #yolo! Daarna zijn we een paar dagen naar Jerricoacoara getrokken. Blijkbaar is dit de nummer 1 bestemming van Beyonce. When I heard this, I lost it for like a second :D #Beyonceidool. Als jullie ooit in Brazilië zijn, ga aub naar Jerricoacoara. Het is daar fantastisch, but make sure you don’t go during rainy season :D, that’s a buzzkill. Jerri is een klein ‘dorpje’ bestaande uit 5 zandstraatjes (no cars allowed), veel hostels, restaurantjes, cafés etc (the usual) + af en toe zie je een koe of paard op straat wandelen à this is so normal that it makes it funny :D. Elke dag is er wel een feestje (eindigt om 2 uur ’s nachts, jammer wel), het strand is ook super fantastisch! We hebben super veel mensen leren kennen in onze hostel ‘America do sul’, super leuke werknemers en goede service! Jerricoacoara is een ideale bestemming voor mensen die even een time-off willen, dus aan allen die super veel betalen voor een psycholoog, STOP en boek een vlucht naar Jerri!!
• Ik heb Buzios ook bezocht. Dit was ook leuk. Ik voelde mij hier veilig. Dit is één van de rijkere buurten in Rio de Janeiro. Veel discotheken (veel te duur) en leuke restaurantjes, winkeltjes etc. Auto’s zijn niet welkom in het centrum. De stranden zijn ook super mooi!!! On our way to Buzios, we stopped in Niteroi for 6 hours to walk allong the coast line, ook super leuk!
• Ilha Grande à één van de meest bezochte plaatsen in Rio!! Een echte aanrader!! De sfeer is amazing!!! Deze bestemming is ook een ideale plaats om tot rust te komen! Even the dogs are happy!

In België vertel ik meer!! Het is moeilijk om alles neer te schrijven!! Maar jullie hebben de foto’s gezien à a photo says more than words :D

Now back to Rio à Er is geen enkel dood moment in Rio. Overal en altijd is er wel een bloco of een ander feestje. Het is alsof deze cariocas (inwoners van Rio) niets anders te doen hebben dan feesten. Werk is voor hen geen prioriteit. Ik wil niet weten hoeveel mensen met een kater naar het werk gaan of zelfs nog zat zijn van de avond voordien. Thuis blijven is natuurlijk ook een optie, maar de werkgevers zijn niet altijd even blij met de ‘werkmentaliteit’ van de cariocas. De kans op ontslag is hier vrij groot :D. Geen wonder dat mensen financiële moeilijkheden hebben :p. Het gaat natuurlijk veel verder dan dit. Corruptie is vrij common hier.

Anyway, de vele uitzichtpunten, de stranden, de feestjes zijn super fantastisch. Don’t forget the beauty that Brazil has to offer. Brazilianen appreciëren elke vorm van schoonheid en grijpen elke kans om zich dit toe te eigenen. Ze verspillen geen tijd. Ze grijpen wat ze kunnen grijpen. Wat bedoel ik? Seks à obviously. Brazilianen worden vaak gezien als easy going, players, speelvogels, no commitment etc. Ik zie dit anders à Brazilianen leven in het moment. Ze zijn lief en teder, ze tonen emoties en ze zijn geëngageerd, maaaaaar morgen kan dit plots veranderen. Waarom? Ze hebben geen toekomstzekerheid, dus waarom commitment tonen op lange termijn? This makes sense to me, but it’s a personal opinion.

Ik vertelde eerder dat het uiterlijk veel betekent voor Brazilianen. Dit is ook zo. Op elk moment van de dag zie je mensen sporten. Ook de fitnesszalen zijn altijd bevolkt. Maar de Brazilianen hebben ook een ‘I don’t give a fuck’ mentaliteit. Ben je niet slank of mooi (volgens de normen van Brazilianen) dan boeit het nog steeds niet. Iedereen doet wat hij of zij wil. Draag je een topje en je buikvet is zichtbaar à who cares! Wees jezelf en wees gelukkig!

Na een anderhalve maand kon ik eindelijk eerlijk zijn tegenover mezelf en zeggen dat ik mij 100% goed voel in Brazilië. Het was een serieuze cultuurshock. Waarschijnlijk zal ik net hetzelfde aan de hand hebben in België. Mijn theorie is: ‘hoe meer je je laat gaan in de ‘Braziliaanse levensstijl, hoe meer je geniet van elk moment’. In het begin van mijn verblijf bood ik iets meer weerstand omdat ik mij nog moest aanpassen aan de omgeving. It was all strange to me. I couldn’t let Belgium go away in my mind. Wat bedoel ik met levensstijl? à pluk de dag, live like there is no tomorrow. Voor sommigen is dit ook zo. Je zou verrast zijn hoe gemakkelijk het is om in de problemen te geraken terwijl je niets hebt gedaan om dit te veroorzaken. Voorbeeld à stel, je wandelt in Santa Teresa, just minding your own business and suddenly a car stops in front of you. Four guys get out of the car with guns and ask you ‘nicely’ to give your phone, money or your life… Dit gebeurt dagelijks. Such a fun experience.

Als toerist zie je de fantastische dingen that Rio has to offer, terecht ook! Geen wonder dat deze vakantiegangers hier willen wonen. Als vrijwilliger zie je dezelfde schoonheden als ‘gewone’ toeristen. Maar, wij zien en ervaren ook de minder leuke dingen. Dingen die de meeste mensen willen negeren en vergeten. Als vrijwilliger leer je sneller locals kennen. Dit moet je zeker doen!!

Ik heb veel Brazilianen leren kennen. Ze zijn super lief en laten je veel dingen zien, vertellen veel verhalen over het leven in Rio als carioca etc. They expand your view on things. They helped me appreciate my life more, including the people I love.

Als toerist of vrijwilliger is het leven gemakkelijk hier. Je hebt praktisch geen zorgen. If you run out of money, your family and friends will help you or you just go back home and continue life just like before. The life you left behind will be the same, it’s you who changed. Dit is ook vrij moeilijk voor sommigen.

Als carioca is de visie op het leven anders. Armoede, geweld en drugshandel is alledaags. Gunshots have become a normal routine in the morning, the evening and during the day.

Zoals ik al zei: cariocas willen Rio verlaten en toeristen willen hier wonen, waarom? Volgens mij hebben ze enkel oog voor de schoonheid van Rio. Mijn project (stageplaats) opent mijn ogen. Ik heb soms tranen in mijn ogen. Ik zie en hoor zoveel dingen, jammer genoeg mag ik hier niets over vertellen… basically, what I’m trying to say is: Ik heb veel dingen geleerd, over mezelf en andere factoren die mijn ‘zijn’ beïnvloeden. Veel mensen nemen zoveel dingen vanzelfsprekend en denken hier geen seconde over na. Sommigen zullen wel nadenken over de negatieve dingen en hoe we deze kunnen veranderen, maar dan beseffen ze dat ze niets kunnen doen en machteloos staan.

REMEMBER THIS: Wij zijn niet machteloos! Wij kunnen wel iets bereiken! We kunnen de wereld misschien niet veranderen zoals wij dat willen, maar we kunnen wel iemands wereld veranderen. Every little thing that we do to help others has an effect!!! Een begroeting, een simpele babbel, luisteren naar iemands probleem of gevoelens, een knuffel… HELPT!!! Push yourself to be the best version of yourself and in that way you push other people to be the best version of themselves. And most important à do things because you want to do it, not because it’s expected from you. Having expectations destroys many things. Live for the moments you can make a difference for yourself and someone else, even if it’s just for a second. This will be remembered! And maybe the little things trigger people to do the same thing! An it will maybe change their life. Shine your light.

Ik ben graag filosofisch, dus een quote vind ik wel gepast:

“Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness that most frightens us. We ask ourselves, Who am I to be brilliant, gorgeous, talented, fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small does not serve the world. There is nothing enlightened about shrinking so that other people won't feel insecure around you. We are all meant to shine, as children do. We were born to make manifest the glory of God that is within us. It's not just in some of us; it's in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, our presence automatically liberates others.”

Haat levert niets op. Hate destroys while love heals. Everybody makes mistakes. That’s life. The thing about mistakes is to learn from them! We are all human.

De kinderen in de favelas worden opgevoed met de gedachte overbodig te zijn. Ze groeien op in een dog-eat-dog omgeving. Hun educatie is niets waard, hun ouders zijn vaak nergens te bespeuren en above all of this à they spend more time on the streets, hanging out with drug people.

We doen alles om de kinderen te doen lachen, spelen, plezier te hebben en respect te tonen voor ons (niet zoals wij dat gewoon zijn, maar het is al iets) in ons lokaal. I live for the moments I can make these children feel happy. Zij verdienen beter, maar geraken niet verder omwille van de samenleving. Wij geven de kinderen liefde op een gepaste manier en hopen een indruk achter te laten. I hope they will realize that there is more to life than what they know about it.

Favelas bestaan hier niet. Deze mensen worden aan hun eigen lot overgelaten. Respect voor alle mensen die in de favelas wonen. Zij doen alles om te kunnen overleven. Geweld, drugshandel is een antwoord op the neglect van de overheid.

Als aflsuiter:

Focus on what makes you happy, what makes you feel better. And do things that make you a better person. Focusing on things that could have been, focusing on hate destroys you. DON’T EVER GIVE UP!

#engelsennederlands #taalfoutenzijnok

Mijn eerste ervaringen in Rio

liefste vriendjes en familie!!

Mijn eerste week is voorbijgevlogen!!!!!! Ik kan nog altijd niet geloven dat ik in Rio verblijf en hier nog 15 weken ga verblijven. Ik wil jullie nogmaals bedanken om mij te steunen op alle mogelijke manieren!! Zonder jullie was dit niet mogelijk. Mijn droom is werkelijkheid geworden!! Dank u om mij de kans te geven om mezelf te leren kennen, mijn eigen weg te vinden en mij de kans te geven om dit te kunnen ervaren!!! <3

Ik had het de eerste paar dagen moeilijk om mij aan te passen en mijn routine te vinden, maar het gaat al veel beter! Great things take time!

Ik heb lang gewacht om iets te schrijven omdat ik niet wist hoe ik moest beginnen en wat ik moest vertellen. Ik heb nu zelfs nog moeite om mijn gevoel te verwoorden omdat ik nog veel chaos heb in mijn hoofd. Het leven is zo anders in Rio. Het is alsof mijn hersenen bestaan uit kleine doosjes met rituelen en elke dag ben ik bezig met het reorganiseren van deze doosjes zodat ik mij kan aanpassen aan het leven in Rio.

Op mijn eerste dag was er al sprake van een blokkade in mijn hersenen. Ik was super moe omdat ik niet kon slapen tijdens de nachtvlucht van Frankfurt naar Rio, maar dit hield mij niet tegen om de 9 andere vrijwilligers (7 meisjes en 2 jongens) te leren kennen die ook in hetzelfde huis als mij verblijven en met wie ik mijn kamer deel (kamers van 4 personen). Ik ben samen met 2 vrijwilligsters gaan wandelen in Santa Teresa (Rio). Ze lieten mij genieten van de magnifieke uitzichten! Mijn eerste blaren waren een feit. Ik had de afstand (naar het uitzichtpunt) en de staat van de wegen een beeeeeetje onderschat :p. Het was een pijnlijke wandeling, maar ik heb er veel van geleerd :D . Tijdens de wandeling gaven ze mij ook tips zodat ik mij kon voorbereiden op het leven in Rio. Ze vertelden mij verhalen over de criminaliteit en de toestanden binnen de favelas. Eén meisje werd al van haar gsm beroofd. Ze was één seconde met iets anders bezig op het strand en haar gsm was weg. Het is niet normaal hoe snel het gaat! Een ander meisje was haar tas kwijt en heeft deze nooit meer teruggevonden. In Rio moet je constant op je hoede zijn! Eén milliseconde is al genoeg om alles te verliezen! Ze vertelden mij ook om op te passen tijdens het wandelen op de wegen. De auto's stoppen voor niets of niemand! Ik heb het al zelf mogen ondervinden. Dit deed me denken aan mijn mama's geboortestad Napoli, dus het voelde een beetje vertrouwd aan. De dingen die ze mij vertelden wist ik al, omdat ik wist dat een goede voorbereiding van mijn reis noodzakelijk zou zijn omwille van de criminaliteit in Rio.

Hoewel de wandeling mij compleet had uitgeput, besloot ik om, na de barbecue (omdat een vrijwilliger naar huis vertrok), mee te gaan naar een straatfeestje. Het was blijkbaar een gay-feestje. Het was een an eye opening experience. Overal waar ik keek, waren jongens elkaar aan het kussen :D . 1 blik was al genoeg om naar elkaar toe te gaan en te kussen. Het was best wel hilarisch om te zien. Nobody gave a shit. Iedereen deed zijn eigen ding. Iedereen was super vriendelijk en iedereen zong mee en danste op de beat. Het was echt sick! In België zijn de HOLEBI's niet anders dan in Rio op het vlak van kussen etc., maar toch voelde ik mij op bepaalde momenten ongemakkelijk omdat ik dit niet gewoon was op hun niveau. In België zijn de mensen niet zo open als in Rio. Als je in het openbaar kust met iemand van hetzelfde geslacht ga je sowieso vieze blikken naar je toegeworpen krijgen. In Rio is dit helemaal niet zo!! Ik denk dat 'Live and let live' de motto is van de inwoners van Rio.

Op mijn eerste avond in Rio beschreef ik Rio dus als de seks-stad. Ik overdrijf misschien een beetje, maar trust me, jullie moesten er maar bij zijn! Ik heb er geen foto's van getrokken, omdat ik schrik had dat ze mijn gsm zouden stelen. De volgende keer zal ik zeker foto's nemen!!!!

Op een bepaald moment bewogen de speakers en de mensen volgden de muziek naar Lapa, Lapa is een wijk in Rio De Janeiro en staat bekend om het nachtleven! Ik wist eerst niet wat er gebeurde, omdat ik dit niet gewoon was, maar blijkbaar is dit een ritueel in Rio. In Lapa ging het feestje verder. ondanks mijn barstende koppijn en vermoeidheid bleef ik bij de groep. Ik had niet echt een keuze, want ik wist niet waar we waren en ik had geen sleutels van het huis. Ik ben ergens wel blij dat ik ben gebleven omdat het een ervaring was en ik wou het helemaal niet missen. Het feestje in Lapa kan je een beetje vergelijken met het nachtleven in Gent in de overpoortstraat, maar dan minder marginaal .

In Lapa zag ik veel daklozen en straatverkopers. De armoede is heel zichtbaar. De straatverkopers werden geholpen door hun familie, zelfs hun kinderen werden aan het werk gezet en dit tot in de vroege uurtjes. Onderwijs is geen prioriteit voor de mensen. hoe later het werd, hoe feller mijn hoofdpijn. Dit kwam denk ik ook because of the fact that I had to proces everything I saw on my first day. Het was veel op één avond.

Seks is precies een belangrijk gespreksonderwerp voor iedereen in Rio. De andere vrijwilligers hebben zich precies al volledig aangepast aan het vrijgevochten leven in Rio (op vlak van seks) . Iedereen is continu bezig met seks en zijn/haar appearance. Op het strand valt dit op. Veel vrouwen trainen op het strand met behulp van een personal trainer --> The Brazilian ass is een feit :D!! Heel veel mensen gaan 's morgens, 's middags of 's avond lopen in de hitte of gaan een paar uren per dag fitnessen.

HOLEBI's worden aanvaard en doen hun eigen ding. Rio krijgt daarom bonuspunten van mij en waarschijnlijk ook van alle HOLEBI'S in België!

De vrijwilligers zijn heel vriendelijk en helpen je met alles. Ze weten ook hoe het is om nieuw te zijn en totaal niets te weten. We doen veel samen: bezichtigen, chillen @ home, chillen @ the beach, shoppen, koken etc. Je merkt wel dat de andere vrijwilligers een betere band hebben omdat ze al langer samenleven. Zo'n dingen hebben natuurlijk tijd nodig! Een band creëer je niet zomaar. In het begin is alles oppervlakkig. 'Diepgang' creëer je met de tijd!

Dinsdag begon mijn stage officieel. Ik had veel zenuwen om de kinderen te leren kennen. Ik ken hun taal niet, dus de communicatie zou stroef verlopen. Ik ben blij dat non-verbale communicatie universeel is, dus ik kon mezelf wel uitdrukken op andere manieren . het duurt 40 minuten om mij naar mijn stageplaats te verplaatsen (20 minuten met de bus en nog eens 20 minuten met de metro).

De kinderopvang waar ik werk heeft weinig structuur. De kinderen komen en gaan wanneer ze willen. Natuurlijk zijn er voorwaarden verbonden aan het krijgen van een snack en drankje. Elke dag komen er gemiddeld 10 kinderen. Sommigen knuffelen je, de meesten groeten je op een vriendelijke manier en anderen zeggen niets. Ik denk dat ze moeten wennen aan nieuwe gezichten. Ze zijn het gewoon om in de steek gelaten te worden, dus ze vertrouwen je niet zo snel.

Omdat de verantwoordelijke van de kinderopvang over weinig financiële middelen en materialen beschikt, moeten we creatief zijn tijdens de activiteiten. We gebruiken alles wat we maar kunnen vinden om leuke knutselactiviteiten te verzinnen voor de kinderen. Spullen zoals wc-rollen, flessen, cd's, eierdozen etc. nemen we mee en gebruiken we om er leuke dingen mee te maken.

De mensen die in de favela wonen laten de andere vrijwilligster en mij met rust, omdat ze weten dat we ons bezighouden met hun kinderen. Ze respecteren ons.

Gisteren (op onze vrije dag) zijn we, met de bende, onze tickets gaan kopen voor de carnaval parade in de Sambadrome. Tijdens het wandelen werd er naar ons geroepen en werden we achtervolgd door jongeren. We vielen op als 'toeristen'. Het is echt wel gevaarlijk om in groep te wandelen. Je valt dan op. Het is de bedoeling dat je een low-profile behoudt.

Deze eerste week was dus een moeilijke week omdat ik mij moest aanpassen aan 'Rio De Janeiro' en moest wennen aan het gemis van mijn natuurlijke omgeving. Dit hield mij niet tegen om nieuwe dingen te zien en te doen. Ik begin mij stilletjes aan te passen en mijn routine te vinden. het gaat nu al veel beter.

De komende 4 maanden zullen jullie meer verhalen lezen, foto's en video's te zien krijgen!!

Het kan zijn dat mijn Nederlands op niets trekt, mijn excuses hiervoor. Ik ben hier nog maar een week en ik begin al in het Engels te denken . Na 4 maanden zal mijn Nederlands niet meer zijn wat het moet zijn :p. Mijn verhaal kan chaotisch zijn, omdat mijn gedachten ook chaotisch zijn. Dit is positief! Ik leer super veel bij!!! Getting out of your comfort zone is needed to find your true self!

Hope you guys enjoy my first chaotic story of my life in Rio :D <3

Verdi In Brazil #SocialWork

"You cannot change the world, but you can change someone's world."

Met deze quote in mijn achterhoofd vertrek ik naar Brazilië – Rio De Janeiro. Mijn verblijf duurt 4 maanden (van februari tot en met juni) en tijdens mijn verblijf zal ik tewerkgesteld worden in kinderopvang ‘Movimento de Mulheres Parque Horacio’.

Het doel van mijn verblijf in Brazilië is om de kinderen zowel educatieve als recreatieve activiteiten aan te bieden. In Rio De Janeiro, en vooral in de favela’s, heerst er veel criminaliteit, geweld en drugshandel. Via de activiteiten, die we de kinderen aanbieden, houden we hen op het juiste pad. De begeleiders willen de kinderen de nodige begeleiding en ondersteuning bieden om een gezonde ontwikkeling te garanderen. Hun toekomst is het enige dat telt! Structuur en consequente toepassing van regels en afspraken zijn essentieel. Het opbouwen en doorgeven van goede normen en waarden aan de kinderen zijn onmisbaar.

Mijn reislog is dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens mijn reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest!

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Verdiana